The Abysses of the Scorching Sun

In haar nieuwe kinetische lichtinstallatie ‘The Abysses of the Scorching Sun’ verwijst Nicky Assmann naar de aarde en de zon als een perpetuum mobile, het verstrijken van de tijd, het eindige en de oneindigheid, de opwarming van de aarde en het veranderende klimaat, hoe wij als mensheid deel uitmaken van dit aardse bestaan, en hoe toevallig en kortstondig dat bestaan is, vergeleken met de kosmos. In deze creatie was de kunstenares geïnspireerd door het vroege werk van lichtkunst pioneer Thomas Wilfred.

‘The Abysses of the Scorching Sun’ is een lichtmachine, die zich naar de zon richt en haar baan volgt met behulp van een zonnetracker. Haar telescoop volgt de weg van het licht en beweegt zich langzaam en haast onzichtbaar, gedurende de dag. De machine baseert zich op het concept van een zonnewijzer, maar in plaats van de tijd aan te geven kaatst ze licht terug naar de zon. Het licht reist door verscheidene reflectieve en diffractieve optische elementen voordat het zijn stralen op de witte wanden van de ruimte projecteert. De beelden bewegen zich door de ruimte, terwijl de installatie de zon volgt en wordt begeleid door een compositie van immer durende dronegeluiden.

De verschillende cycli van de bewegende delen leiden tot een steeds veranderende prismatische visuele output, die doet denken aan het oog van een storm. Het is de kalmte voor de storm, het moment voorafgaand aan het bereiken van een staat van entropie.