12,4 ø

“Op 24 maart reisden we met een zeilschip naar een punt net achter de horizon. Als in een fabel. Een cirkelvormig gebied van 12,4 ø waar elke richting eender is en enkel nog de zee te zien was.”

De maanden voor de reis schuimden Ief Spincemaille en kleinVerhaal het land af om bemanningsleden te rekruteren. Ze gingen uitgebreid in gesprek met mensen uit alle geledingen van de samenleving en zochten naar dingen, gedachten of woorden die houvast bieden of nieuwe perspectieven openen.
“Wij”, dat zijn Bjorn, Corneel, Mimi, Eddy, Mohamed, Babette, Virginia, Kelly, Pawel en Mateo. De boot was een oude tweemaster die uit een ander tijdperk leek te komen. Vanuit Brussel voer de nieuw samengestelde bemanning naar de haven van Antwerpen en werden overweldigd door de drijvende giganten vol grondstoffen en producten. Toen ze op zee de motor van hun boot stil legden, om zich te kunnen laten meevoeren door de wind, werd de bemanning omringd door een nieuw gebrom: het gedaver van gigantische container¬ schepen. Het schip bevond zich op één van de drukste zeevaartroutes ter wereld.

_“Terwijl we nergens zo ver weg van de wereld waren als daar, zaten we er tegelijkertijd middenin. Alsof we in de grollende buik van de wereld waren terecht gekomen. Een nieuwe en andere onmetelijkheid doorkruiste onze horizon: de onuitputtelijke honger van onze maatschappij naar meer. Tegen de achtergrond van een consumerende wereld op drift, zochten we bij onszelf het stuurloze en richtinggevende op.”
_

Persoonlijke en mondiale structuren kwamen samen in deze allegorische reis.

Kurt d’Haeseleer (beeld) en Jürgen De Blonde (geluid) verwerkten alle impressies van de reis in een video ¬installatie. Daarnaast werden fragmenten uit de gesprekken met de bemanning gedocumenteerd in een publicatie: ‘21 Begin¬ en Eindpunten’, vormgegeven door Raf Vancampenhoudt en Joris Verdoodt.