Is the great bear a lonely bear

Een grote kooi hangt in een halfdonkere kamer ongeveer 2 meter boven de grond. Met een ladder kan je in de soort van box klimmen en je hoofd binnensteken. Binnen staat een televisie. Op de tv ziet de toeschouwer zichzelf: hij staat op de ladder met zijn hoofd in de kooi. Achter hem hoort hij geluid en voetstappen. Op het televisiescherm verschijnt een man. Hij bekijkt de toeschouwer voor een halve minuut en loopt weer uit beeld. Enkele ogenblikken later komt hij terug in beeld, hij loopt wat rond, doet iets, doet niets… Tussen beide personen start een spel van kijken en bekeken worden, praten en luisteren. De man stel vragen en schrijft teksten op de grond. Allemaal vruchteloze pogingen, want de toeschouwer is echt, maar de acteur blijft een filmkarakter.

Is the great bear a lonely bear is een cinema-voor-één-persoon. Toeschouwer en acteur proberen te communiceren met elkaar in een ruimte tussen cinema en realiteit. De toeschouwer wordt deel van een film, de acteur wordt reëler dan een filmpersonage. Door de technische manipulatie van live en pre-opgenomen beelden, wordt er een fascinerende plek gecreëerd, een ruimte tussen realiteit en illusie.